KRAJOBRAZ
NATURALNY POLESKIEGO PARKU NARODOWEGO
Krajobraz
naturalny jest zdominowany równinami akumulacjiorganicznej
(torfowej) i mineralnej (piaszczystej). Występują tu podmokłe
lasy, łąki i otwarte torfowiska. Wyrównanie terenu powoduje, że
zaledwie kilkunastometrowe wyniesienia są dobrymi punktami
widokowymi. Nad równinami akumulacyjnymi górują równiny
denudacyjne. Guzy, wyniesienia i pagóry porośnięte są lasami bądź
są zagospodarowane rolniczo jako grunty orne.
Szczególnym elementem krajobrazu PPN są torfowiska. Pierwotnie
zajmowały około 30% obszaru Pojezierza, obecnie wiele z nich porośniętych
jest lasem i trudno rozpoznać je jako ekosystemy torfowiskowe.
Torfowiska są stadium sukcesji następnym po zbiornikach wodnych,
jednak one też nie są długotrwałymi elementami krajobrazu w
geologicznej skali czasu. Ponadto cechą charakterystyczną wyróżniającą
ten teren jest znaczna powierzchnia obszarów podtapianych.
Na
terenie Parku i w jego otulinie brak wybitnych zabytków kultury
materialnej, które w ogóle na tym terenie są nieliczne.
Najcenniejszym walorem jest „poleski” krajobraz, specyficznie
monotonny, z nielicznymi wsiami o niskiej zabudowie. Niestety, zniknęła
już prawie zupełnie dawna dominanta tego krajobrazu - wiatraki.
Restytucja wybranych gatunków/ ochrona torfowisk/ ochrona ekosystemów
leśnych
źródło:
Poleski Park Narodowy, dodano: 16.12.2005r.
|