KLIMAT
POLESKIEGO PARKU NARODOWEGO
Warunki
klimatyczne Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, a więc i
Poleskiego Parku Narodowego, chociaż podobne do warunków Polesia
Lubelskiego, zaliczanego do grupy klimatów Wielkich Dolin, wyróżniają
się jednak jako posiadające szczególnie dużo cech
kontynentalnych, jak np. długie lato - 105 dni i zima - 110 dni, krótka
wiosna i jesień - nierzadko poniżej 50 dni. Przeciętna roczna ilość
opadów tylko nieznacznie przeważa nad silnym parowaniem, co
powoduje, że region jest upośledzony pod względem możliwości
odnawiania zasobów wody. W ciągu roku przeważają masy powietrza
polarno-morskiego, najczęściej przetransformowanego. Wartość usłonecznienia
rzeczywistego przekracza nieco średnią krajową i wynosi przeciętnie
4, 6 godz. średnia wieloletnia temperatura powietrza wynosi 7,3oC.
Znaczne są amplitudy temperatur rocznych i wieloletnich. Najniższa
temperatura ostatniego półwiecza to -34,2oC (styczeń 1987 r.),
najwyższa +36,2oC (lipiec 1959 r.). Opady atmosferyczne cechują się
bardzo dużą zmiennością przestrzenną i czasową, znacznie
odbiegając od średniej wieloletniej Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego
wynoszącej 562 mm. W latach suchych wartość ta może spadać poniżej
400 mm, a w latach mokrych przekraczać 850 mm. Przeważająca ilość
opadów przypada na lato (ok. 40%), zima jest okresem ubogim w
opady, dlatego pokrywa śnieżna osiąga średnią wysokość
zaledwie 12 cm. Ostatnie pomiary meteorologiczne sugerują zmianę
kilkuletniej fazy klimatycznej, od 1997 roku obserwuje się
relatywnie wysokie opady roczne na obszarze Polesia Zachodniego.
|
PODSTAWOWE
PARAMETRY KLIMATYCZNE (OPADY, TEMPERATURA) REGIONY POLESKIEGO
PARKU NARODOWEGO
12,0
KB (bajtów: 12 330) |
źródło:
Poleski Park Narodowy, dodano: 16.12.2005r.
|