NASZE
LASY
Las
jest jednym z najbardziej złożonych i skomplikowanych ‘organizmów’
na świecie. Las tworzą nie tylko postrzegane jako dominujące w
nim rośliny – szczególnie drzewa, ale ogromna ilość wzajemnie
powiązanych ze sobą gatunków bakterii, glonów, grzybów, owadów,
ptaków i ssaków. Wszystkie organizmy wzajemnie oddziałują na
siebie i swoje siedlisko (gleba, woda, klimat) i współtworzą
ekosystem potocznie zwany lasem. Większą część terenów Wolińskiego
Parku Narodowego na wyspie Wolin, zajmują aktualnie leśne
zbiorowiska roślinne (ok.4600ha) z dominującym udziałem trzech
gatunków drzew: sosny pospolitej (Pinus silvestris) – bory
sosnowe, z nadmorskim borem sosnowym, buka zwyczajnego (Fagus
silvatica) – lasy bukowe, z unikatową storczykową buczyną wolińską,
oraz dęba bezszypułkowego (Quercus petraea) – lasy acidofilne z
lasem brzozowo - dębowym.
|
UDZIAŁ
GŁÓWNYCH GATUNKÓW DRZEW W KLASACH WIEKU [ha]
36,6 KB (bajtów: 37 492) |
Najrzadziej
spotykanym gatunkiem jest aktualnie olsza czarna (Alnus glutinosa)
– budująca olsy. Pozostałe gatunki - świerk (Picea abies),
modrzew (Larix sp.), osika (Populus tremula), brzoza (Betula pendula)
czy jesion (Fraxinus excelsior), zajmują mniejsze powierzchnie
[patrz - statystyka], choć zwłaszcza świerk, na dużych
powierzchniach, tworzy warstwę podszytu i podrostu w lasach
mieszanych i liściastych, intensywnie wkraczając na nowe obszary.
Spośród
typów siedliskowych dominuje las mieszany świeży.
|
POWIERZCHNIOWY
UDZIAŁ TYPÓW SIEDLISK LEŚNYCH
37,5
KB (bajtów: 38 421) |
Silne
zróżnicowanie konfiguracji terenu, oraz zmienność gleb, sprzyja
mozaikowatemu rozmieszczeniu zbiorowisk leśnych, które są ponadto
często zróżnicowane na warianty. Budowane głównie przez utwory
z dużym udziałem glin morenowe wzgórza w strefie moreny czołowej,
to obszary z dominującymi lasami bukowymi – żyzne i ubogie
buczyny oraz wolińską buczyną storczykową. Obniżenia pomiędzy
wzgórzami wypełnione żwirami i piaskami oraz piaszczyste tereny
wydmowe, to obszary zajęte przez atlantyckie lasy acidofilne –
pomorski las bukowo - dębowy (na ogół silnie zniekształcony
udziałem sosny) oraz bory sosnowe. Tereny silnie wilgotne, bagienne
(głównie wokół jezior) lub obniżenia międzymorenowe lub międzywydmowe,
zajęte są przez zespoły olsów oraz lasu dębowo - brzozowego
(Mierzeja Przytorska, Świętouść).
źródło:
Woliński Park Narodowy, dodano: 07.12.2005r.
|