Babiogórski Park NarodowyBiałowieski Park NarodowyBiebrzański Park Narodowy

Bieszczadzki Park NarodowyBory Tucholskie Park NarodowyDrawieński Park Narodowy

Gorczański Park NarodowyPark Narodowy Gór StołowychKampinowski Park Narodowy

Karkonowski Park NarodowyMagurski Park NarodowyNarwiański Park Narodowy

Ojcowski Park NarodowyPieniński Park NarodowyPoleski Park Narodowy

Słowiński Park NarodowyŚwiętokrzyski Park Narodowy

Tatrzański Park NarodowyPark Narodowy Ujście WartyWielkopolski Park Narodowy

Wigierski Park NarodowyWoliński Park Narodowy

  

     

Poleski Park Narodowy

Poleski Park Narodowy

ul. Lubelska 3a; 22-234 Urszulin,

tel. +48 (082) 571 30 71, 571 30 72, fax.: +48 (082) 571 30 03;

www: www.poleskipn.pl email: biuro@poleskipn.pl 


 Przyroda  O Parku | Geografia | Ekosystemy | Flora | Fauna | Zagrożenia |
 Kultura  Troska o kulturę miejscową |
 Edukacja  Oferta Edukacyjna | Ścieżki Przyrodniczo-edukacyjne |
 Turystyka  Regulamin Zwiedzania | Szlaki | Mapy |

 Badania naukowe

Zasady Eksploracji Naukowej |

FLORA

Szata roślinna | Rośliny i grzyby chronione | Lista roślin i grzybów chronionych |

    

ROŚLINY I GRZYBY CHRONIONE POLESKIEGO PARKU NARODOWEGO 

 

Na obszarze Parku stwierdzono występowanie 68 gatunków roślin chronionych, w tym 17 gatunków chronionych częściowo. Ponadto podano też 37 gatunków chronionych porostów i 7 gatunków chronionych grzybów.

 

Do roślin objętych ochroną całkowitą należą 4 gatunki widłaków: bardzo rzadki widłaczek torfowy, mający zaledwie 2 stanowiska w Parku widlicz spłaszczony oraz licznie występujące widłak jałowcowaty i goździsty. Spośród chronionych krzewów na uwagę zasługują relikty polodowcowe, takie jak brzoza niska oraz wierzby: borówkolistna i lapońska. Brzoza niska ma tutaj jedne z najliczniejszych stanowisk w Polsce. Goździk pyszny bardzo licznie występuje na torfowiskach niskich i wilgotnych łąkach, natomiast goździk piaskowy i lepnica litewska spotykane są przede wszystkim na piaszczystych, ubogich glebach w lasach. W takich miejscach, na odkrytych polanach i brzegach lasu, napotkamy rojownika pospolitego. Natomiast w lasach grądowych i w dąbrowach – orlika pospolitego, parzydło leśne, pięknie kwitnący wiosną, ale silnie trujący wawrzynek wilczełyko i zawsze zielony bluszcz pospolity. Tam zaś, gdzie w lasach wapienne podłoże zalega bardzo płytko pod warstwą gleby i dużo światła dociera do dna lasu lub na polanach spotkamy naparstnicę zwyczajną i lilię złotogłów, a na bezleśnych „grądzikach” pośród torfowisk kostkę kielichowatą, również lubiącą wapienne podłoże. W borach świeżych pośród runa borówki czernicy, popularnie nazywanej czarną jagodą, występuje pomocnik baldaszkowy.

 

W eutroficznych wodach Parku napotkamy grążel żółty i grzybienie północne, popularnie zwane „liliami wodnymi”. Pośród licznych wokół jezior torfowisk spotkamy 3 gatunki owadożernych rosiczek. Najczęstsza jest rosiczka okrągłolistna, rzadsza r. długolistna. Oba te gatunki tworzą często mieszańce, występujące pod nazwą rosiczka owalna, które pokrojem i kształtem liści przypominają najrzadszą – rosiczkę pośrednią. Pełnik europejski, gnidosz królewski, goryczka wąskolistna, goryczuszki błotna i gorzkawa, ciemiężyca zielona, mieczyk dachówkowaty i kosaciec syberyjski to gatunki związane najczęściej z wilgotnymi i podmokłymi łąkami trzęślicowymi, występującymi na obrzeżach torfowisk niskich, a najliczniejsze populacje tych roślin występują w kompleksie Bagien Bubnów i Staw. Najciekawszą grupę roślin, jaką są storczyki, w Parku reprezentuje 14 gatunków i 1 podgatunek. Do najrzadszych (po 1 stanowisku) należą obuwik pospolity i buławnik mieczolistny, którego stanowiska ostatnio nie odnaleziono oraz buławnik czerwony i lipiennik Loesela, mające tutaj po 2 stanowiska. Do rzadszych należą podkolan biały, podkolan zielonawy, kukułka (storczyk) szerokolistna, kukułka (storczyk) plamista, gółka długoostrogowa, kruszczyk szerokolistny, listera jajowata i bezzieleniowy, pasożytniczy gnieźnik leśny. Natomiast kukułka (storczyk) krwista i kruszczyk błotny to najpospolitsze storczyki Parku, a jedynie podgatunek kukułka krwista żółtawa występuje rzadziej i tylko na Bagnie Bubnów i Staw.

 

Rośliny objęte ochroną częściową są liczniejsze. Niektóre z nich, np. kruszyna pospolita, bagno zwyczajne, kocanki piaskowe, konwalia majowa, kopytnik pospolity, czy kalina koralowa to rośliny w Parku pospolite i często występujące masowo. Do licznych należą też: porzeczka czarna, pierwiosnka lekarska, przytulia (marzanka) wonna, centuria pospolita, i turówka leśna. Paprotka zwyczajna w Parku znana jest tylko z 3 stanowisk.

 

Jedyny porost objęty ochroną częściową to występująca na ubogich piaskach lasów sosnowych płucnica islandzka – ważny surowiec do produkcji leków.

 

pośród grzybów objętych ochroną na terenie Parku zaobserwowano tylko 5 gatunków. Są to pojawiający się wczesną wiosną, nawet już w marcu, smardz wyniosły (stożkowaty), pasożytująca na drzewach żagwica listkowata, czy będący w mikoryzie z sosnami szmaciak gałęzisty, a także podgrzybek pasożytniczy i purchawica olbrzymia, której owocniki osiągają często wielkość piłki futbolowej, a nawet koszykowej. Wymienione gatunki w Parku spotykane są dosyć rzadko, a nawet sporadycznie. Najliczniej z grzybów chronionych można spotkać sromotnika bezwstydnego, grzyba o bardzo charakterystycznym kształcie i intensywnym, słodko-mdłym zapachu.

 

Wszystkie powyżej przedstawione gatunki roślin i grzybów zasługują na szczególną uwagę. Wiele z nich to rośliny w Polsce bardzo rzadkie, a kilka jest zagrożonych wyginięciem, dlatego określa się je często mianem „gatunków specjalnej troski”. Więc nie niszczmy stanowisk, na których rosną i nie zrywajmy ich.

 

Spośród roślin występujących w Parku 36 gatunków znajduje się na polskiej czerwonej liście gatunków zagrożonych wyginięciem, wiele z nich to wyżej wspomniane rośliny chronione. Z gatunków zaliczanych do wymierających w Parku występuje mięsożerna aldrowanda pęcherzykowata, buławnik czerwony, starodub łąkowy i tłustosz zwyczajny dwubarwny. Pozostałe 32 gatunki zaliczane są do kategorii narażonej na wymarcie lub rzadkiej. Na szczególną uwagę zasługuje tu dzwonecznik wonny, mający w Parku jedyne stanowisko na Lubelszczyźnie, oraz kilka gatunków turzyc: turzyca Davalla, t. strunowa, t. Buxbauma, t. torfowa, t. bagienna, t. cienista i spokrewniona z nimi marzyca ruda. Wiele z nich tworzy całe zespoły roślinne na znacznych powierzchniach, podczas gdy w innych regionach kraju występują na pojedynczych stanowiskach.

 

Niezwykle interesujący jest również fakt występowania na torfowiskach Parku aż 9 taksonów (8 gatunków i 1 mieszaniec) roślin mięsożernych. Należą do nich: aldrowanada pęcherzykowata, rosiczka długolistna, r. pośrednia, r. okrągłolistna, r. owalna (mieszaniec), tłustosz pospolity dwubarwny, pływacz zwyczajny, p. średni i p. drobny.

 

Rośliny te w różny sposób przystosowały się do uzupełniania niedoborów azotu, którego na torfowiskach nie mogą pobrać z gleby. Aldrowanda i pływacze wykształciły do chwytania drobnych bezkręgowców pułapki chwytne typu zapadkowego, ze specjalnym mechanizmem zwalniającym. U pływaczy pułapka uległa modyfikacji w odmianę podciśnieniową. Ofiara w momencie otwarcia zapadki jest zasysana z wodą do wnętrza pustego pęcherzyka. Osobnik pływacza zwyczajnego może wykształcić na jednym liściu ponad 400 takich pułapek. Rosiczki i tłustosz mają pułapki kleiste. Liście rosiczek zaopatrzone są w gruczołowate włoski, na końcu których znajdują się kropelki „niby rosy” (stąd nazwa rośliny). Rosa ta jest bardzo lepka i wonna, a jej zadaniem jest przywabianie owadów. Gdy na liściu usiądzie owad, przykleja się do niego, a roślina zwija liść, wydzielając substancje trawienne i wchłania „rozpuszczone” białko ofiary, zostawiając tylko chitynowy pancerzyk.


źródło: Poleski Park Narodowy, dodano: 16.12.2005r.

   

.: noclegi

.: wycieczki piesze
.: wycieczki rowerowe
.: wycieczki objazdowe
.: foto safari
.: spływy kajakowe

.: zielone szkoły

    

    

   

.: forum

.: księga gości

.: o nas

.: kontakt 

.: reklama

.: mapa strony

 

 

   

     

All original material and HTML coding © Parki.pl All rights reserved.