MOTYLE
DZIENNE I TRZMIELE MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO
W
badaniach nad fauną motyli dziennych Rhopalocera Magurskiego PN
prowadzonych w ostatnich 3 latach stwierdzono występowanie 61
gatunków, a łącznie z danymi innych autorów aktualna lista
motyli dziennych obejmuje 74 gatunki. Znacznie bogatszy jest spis
gatunków wykazywanych z terenu Beskidu Niskiego na przestrzeni
ostatnich osiemdziesięciu lat. Obejmuje on 102 gatunki, w tym 77
stwierdzonych w aktualnych granicach Parku. Obecnie nie występują
już tak rzadkie i okazałe motyle, jak niepylak apollo Parnassius
apollo, paź żeglarz Iphiclides podalirius i skalnik prozerpina
Brintesia circe, które jeszcze przed 40 laty były tu
obserwowane. Również niepylak mnemozyna Parnassius mnemosyne nie
został stwierdzony ostatnio w Parku, chociaż notowany jest
lokalnie przy jego pn.-wsch. krańcach.
Do
gatunków ginących w Polsce, a występujących dawniej na terenie
Parku i jego otuliny zaliczono pazia żeglarza Iphiclides
podalirius, niepylaka apollo Parnassius apollo i skalnika
prozerpinę Brintesia circe. Do gatunków jeszcze spotykanych, ale
już zagrożonych należą niepylak mnemozyna Parnassius mnemosyne,
pokłonnik osinowiec Limenitis populi, warcabnik szantawiec
Carcharodus floccifera oraz pasyna lucylla Neptis rivularis.
Natomiast do gatunków nieco mniej zagrożonych w Polsce i na
obszarze MPN zaliczono pazia królowej Papilio machaon, czerwończyka
nieparka Lycaena dispar, modraszka nausitous Maculinea nausithous,
mieniaka strużnika Apatura ilia i przeplatkę diamina Melitaea
diamina. Warto podkreślić, że stwierdzenie warcabnika szantawca
jest pierwsze dla Karpat Polskich, a czerwończyka nieparka również
pierwsze dla Beskidu Niskiego.
Lista
owadów trzmielowatych stwierdzonych podczas badań obejmuje 15
gatunków trzmieli (Bombus) i 6 gatunków trzmielców (Psithyrus).
W przypadku pierwszej grupy jest to 50% wszystkich gatunków
znanych w Polsce, a w przypadku drugiej - 80%. Najliczniej
obserwowane trzmiele to trzmiel kamiennik Bombus lapidarius, t.
gajowy B. lucorum, t. rudy B. pascuorum oraz t. rudonogi B.
ruderarius. 6 taksonów uznano za zagrożone w swej egzystencji:
t. ciemnopasy B. ruderatus, t. różnobarwny zachodni B. s.
proteus, t. różnobarwny wschodni B. s. soroeensis, t. paskowany
B. subterraneus i t. szary B. veteranus. Wymienione owady są ważne
dla funkcjonowania zespołów roślin Magurskiego PN, gdyż jak
stwierdzono zapylają łącznie około 80 gatunków roślin. Warto
również wspomnieć, że wszystkie gatunki trzmieli w Polsce są
objęte ochroną gatunkową.
Na
terenie MPN licznie występuje Nadobnica alpejska Rosalia alpina,
ginący w kraju gatunek chrząszcza.
-
Lista gatunków zwierząt chronionych na podstawie Rozporządzenia
Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004r. w sprawie gatunków
dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz. U. Nr 220,
poz. 2237).
-
Polska Czerwona Księga Zwierząt, Warszawa 2001
źródło:
Magurski Park Narodowy, dodano: 11.12.2005r. |