BUDOWA
GEOLOGICZNA MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO
Magurski
Park Narodowy położony jest w obrębie Karpat Fliszowych,
zbudowanych z dużych jednostek tektoniczno-facjalnych, zwanych płaszczowinami.
Geologicznie są to stosunkowo młode utwory – wiekowo górna
kreda i trzeciorzęd. Powstanie ich związane jest z osadzaniem się
w śródgórskich zbiornikach wodnych gruntów, pochodzących z
erozji starszych gór. Osady te w trakcie sedymentacji zostały
następnie przeobrażone w naprzemianległe warstwy piaskowców i
łupków, a w dalszych procesach górotwórczych podlegały wypiętrzeniu,
sfałdowaniu i przesunięciu w kierunku północno-wschodnim,
tworząc układ płaszczowin wzajemnie nachodzących na siebie.
Teren Parku buduje głównie płaszczowina magurska oraz w
mniejszym stopniu płaszczowina dukielska, śląska i grybowska.
Litostratygrafia
powyższych jednostek przedstawia się następująco (Operat
ochrony przyrody nieożywionej i gleb – A.Ślączka 1999r):
1.
„Jednostka magurska
Na
terenie Parku występuje tylko północna część jednostki
magurskiej reprezentowana przez podjednostkę – gorlicką (raczańską).
Jej profil litofacjalny rozpoczyna się od górnokredowo-paleoceńskich
warstw inoceramowych (ropianieckich), lokalnie przechodzących w
paleoceńskie warstwy ze Świątkowej. Eocen jest reprezentowany w
części północnej przez pstre łupki, a w części południowej
przez warstwy hieroglifowe. Na granicy eocenu i oligocenu
rozpoczyna się sedymentacja piaskowców magurskich, które
lokalnie przykryte są młodszym ogniwem – oligoceńskimi
warstwami nadmagurskimi. ....”
2.
„Jednostka grybowska
Jednostka
ta ukazuje się w oknie tektonicznym Świątkowej. Budują ją
utwory od eocenu po oligocen (warstwy hieroglifowe, margle
podcergowskie, łupki grybowskie, warstwy cergowskie). Są one
silnie zaburzone tektonicznie co, w połączeniu z słabym
stopniem odsłonięcia w obszarach poza korytami potoków, w
znacznym stopniu utrudnia przeprowadzenie w sposób konsekwentny
ich granic. ...”
3.
„Jednostka dukielska
W obrębie
MPN występuje tylko niewielkie jej fragmenty w rejonie Myscowej
reprezentowane przez eoceńsko-oligoceńskie piaskowce z Mszanki,
oligoceńskie margle podcergowskie, warstwy cergowskie oraz
warstwy krośnieńskie......”
4.
„Jednostka śląska
Jednostka
ta występuje na niewielkim obszarze Parku w rejonie Mrukowej i
Desznicy i reprezentowana jest wyłącznie przez utwory wieku
oligoceńskiego. Utwory oligoceńskie w południowej części
jednostki śląskiej są zbliżone w swoim rozwoju do jednostki
dukielskiej, dlatego też granica między tymi jednostkami budziła
kontrowersje. Najstarszym ogniwem są piaskowce cergowskie
przykryte łupkami menilitowymi, które przez warstwy przejściowe
przechodzą w ogniwo najmłodsze – warstwy krośnieńskie.
...”
|
MAPA
BUDOWY GEOLOGICZNEJ MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO
90,0
KB (bajtów: 92 206) |
Taki
układ tektoniki oraz niewielka odporność wypiętrzonych osadów
na czynniki wietrzenia są podstawą obecnych głównych rysów
rzeźby terenu. Z tych to przyczyn Beskid Niski stanowiący największe
poprzeczne obniżenie w obrębie Karpat, zaliczany jest do gór średnich
i niskich.
Na
uwagę turysty zasługują szczególnie efekty procesów
wietrzeniowych, zwłaszcza w obrębie bardziej odpornych na
wietrzenie warstw magurskich. Piękno i unikatowość tych form było
podstawą już wcześniejszego objęcia ich szczególną ochroną
– rezerwat „Kornuty”, czy pomnik przyrody „Diabli Kamień”.
Interesujące są również zgrupowania skałek w obrębie Góry
Zamczysko w rejonie Mrukowej czy wodospadu nad Foluszem. Wspomnieć
należy także o występujących tu jaskiniach, z których najdłuższa
na terenie Karpat Fliszowych Jaskinia Mroczna znajduje się w obrębie
rezerwatu „Kornuty” i posiada łączną długość korytarzy
175 m.
źródło:
Magurski Park Narodowy, dodano: 11.12.2005r. |