Badania naukowe

OCHRONA

ROLA MAGURSKIEGO PN W SYSTEMIE OBSZARÓW CHRONIONYCH POLSKICH KARPAT 

Przed utworzeniem Magurskiego Parku Narodowego Beskid Niski nie był reprezentowany przez obszar chroniony najwyższej rangi. Między Parkami Narodowymi Karpat Zachodnich Pienińskim, Gorczańskim, Babiogórskim i Tatrzańskim a Bieszczadzkim Parkiem Narodowym w Karpatach Wschodnich istniała luka rozciągająca się na przestrzeni 190 km. Utworzenie MPN spowodowało wypełnienie tej luki. Jednocześnie powstało brakujące, niezwykle istotne ogniwo w systemie obszarów chronionych polskich Karpat. Park stanowi naturalne przedłużenie na zachód rożnej rangi wielkoobszarowych obiektów ochrony przyrody byłych województw: krośnieńskiego, przemyskiego i rzeszowskiego a obecnie województwa podkarpackiego. W granicach Parku znalazł się reprezentatywny fragment Beskidu Niskiego z najlepiej zachowaną szatą roślinną i fauną. Położony w strefie przejściowej między Karpatami Zachodnimi i Wschodnimi obszar MPN jest skrzyżowaniem korytarzy ekologicznych. Gatunki górskie wschodnio i zachodnio karpackie migrujące w przeciwnych kierunkach wzdłuż grzbietu Karpat napotykają na terenie Parku gatunki niżowe wchodzące w obniżenie Beskidu Niskiego. Takie nakładanie się różnych elementów geograficznych flory i fauny nadaje szacie roślinnej i faunie MPN swoisty i odmienny charakter.

W ramach tworzenia Europejskiej Sieci Obszarów Chronionych NATURA 2000 Magurski Park Narodowy został zgłoszony do Komisji Europejskiej jako specjalny obszar ochrony siedlisk o nazwie OSTOJA MAGURSKA (Kod: PLH 18001).

źródło: Magurski Park Narodowy, dodano: 11.12.2005r.

.: noclegi

.: wycieczki piesze
.: wycieczki rowerowe
.: wycieczki objazdowe
.: foto safari
.: spływy kajakowe

.: zielone szkoły

.: forum

.: księga gości

.: o nas

.: kontakt 

.: reklama

.: mapa strony