Babiogórski Park NarodowyBiałowieski Park NarodowyBiebrzański Park Narodowy

Bieszczadzki Park NarodowyBory Tucholskie Park NarodowyDrawieński Park Narodowy

Gorczański Park NarodowyPark Narodowy Gór StołowychKampinowski Park Narodowy

Karkonowski Park NarodowyMagurski Park NarodowyNarwiański Park Narodowy

Ojcowski Park NarodowyPieniński Park NarodowyPoleski Park Narodowy

Słowiński Park NarodowyŚwiętokrzyski Park Narodowy

Tatrzański Park NarodowyPark Narodowy Ujście WartyWielkopolski Park Narodowy

Wigierski Park NarodowyWoliński Park Narodowy

  

     

Magurski Park Narodowy

Magurski Park Narodowy

Krempna 59, 38-232 Krempna

tel./fax.: +48 (013) 441 40 99; 441 44 40

www: www.magurskipn.pl  email: magurskipn@pro.onet.pl 


 Przyroda  O Parku | Geologia | Flora | FaunaOchrona |
 Kultura  Historia Terenu |
 Edukacja  Oferta Edukacyjna
 Turystyka  Regulamin Parku | Szlaki | Mapy |

 Badania naukowe

 

GEOLOGIA

Budowa Geologiczna | Rzeźba Terenu | Klimat | Woda | Gleby |

   

WARUNKI HYDROLOGICZNE MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO 
 

Południową granicą Magurskiego Parku Narodowego (granica państwowa ze Słowacją) przebiega europejski dział wodny rozdzielający zlewnie Bałtyku i Morza Czarnego. Obszar Parku leży w obrębie zlewni górnej Wisłoki, której źródła znajdują się na zboczach Dębiego Wierchu (w Otulinie MPN) Początkowo płynie ona wąską doliną w kierunku północnym. Zmiana kierunku biegu Wisłoki na wschodni jest spowodowana ujściem pierwszego większego dopływu – Zawoji. Taka zmiana kierunku przepływu ma miejsce jeszcze kilkakrotnie i również następuje w wyniku zasilenia głównej rzeki Parku przez większy ciek. Wisłoka jest rzeką górską i odznacza się bardzo dużym wskaźnikiem nierównomierności przepływów. Niezbyt wysoka wartość retencyjna jej obszaru źródłowego powoduje duży odpływ w stosunku do opadów a co za tym idzie wahania przepływów. Maksymalne przepływy występują w okresie topnienia śniegów (marzec, kwiecień), najmniejsze zaś we wrześniu i październiku. Przy dużych prędkościach spływu wód po stokach następuje silna erozja gleb i transport rumoszu. Ten proces nasila się w okresach gwałtownych wezbrań i powodzi. Objęcie ochroną przez MPN lasów zlewni górnej Wisłoki w przyszłości spowoduje powiększenie się areału drzewostanów w najwyższych klasach wiekowych oraz renaturyzację drzewostanów sztucznych. Takie zmiany niewątpliwie podniosą wartość retencyjną terenu.

  

Na obszarze Magurskiego Parku Narodowego obserwujemy silnie rozbudowane systemy młak i źródeł. Ich występowanie warunkuje m. in. rzeźba terenu, budowa geologiczna oraz przepuszczalność podłoża. Charakterystyczne dla terenu Parku są malownicze kotły źródliskowe większych cieków, z których największy i najbardziej znany jest kocioł źródliskowy Kłopotnicy.

  

      

   

MAPA ZLEWNI NA TERENIE MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO I OTULINY

 

86,3 KB (bajtów: 88 376)


źródło: Magurski Park Narodowy, dodano: 11.12.2005r.

 

.: noclegi

.: wycieczki piesze
.: wycieczki rowerowe
.: wycieczki objazdowe
.: foto safari
.: spływy kajakowe

.: zielone szkoły

    

    

   

.: forum

.: księga gości

.: o nas

.: kontakt 

.: reklama

.: mapa strony

 

 

   

All original material and HTML coding © Parki.pl All rights reserved.