RZEŹBA
TERENU MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO
Na
terenie Magurskiego Parku Narodowego, podobnie jak w całym
Beskidzie Niskim występują tylko dwa piętra klimatyczne: piętro
umiarkowanie ciepłe i piętro umiarkowanie chłodne. Rozdziela je
izoterma rocznej temperatury powietrza +6 ° C, która przebiega
przeciętnie na wysokości 570 m n.p.m. Na wypukłych formach
terenu znajduje się ona na wysokości około 620 m n.p.m., we wklęsłych
formach terenu obniża się do około 460 m n.p.m.
Brak
jest bezpośrednich danych o warunkach klimatycznych MPN, gdyż na
jego obszarze nie ma stacji meteorologicznej. Dane takie można
znaleźć jedynie dla przyległych obszarów Beskidu Niskiego.
Pochodzą one ze stacji meteorologicznych w Barwinku 420 m n.p.m.
i Wysowej 525 m n.p.m. Według nich średnie wieloletnie
temperatury roczne (w latach 1951 – 1970) były niższe od +6 °
C i wyniosły +5.9 ° C dla Barwinka i +5.6 ° C dla Wysowej.
Liczba dni z temperaturą średnią dobową powyżej +5° C dla
Barwinka wyniosła 206, dla Wysowej 202, a liczba dni z temperaturą
średnią dobową powyżej +10° C wyniosła odpowiednio 140 dla
Barwinka i 136 dla Wysowej. Nie do rzadkości należą zimy (np.
1998/99), w czasie których pokrywa śnieżna zalega ponad 150 dni
a jej grubość przekracza 1,5m.
Średnie
roczne sumy opadów wynoszą 800 – 900 mm / rok, z czego najwięcej
opadów przypada na okres letni (lipiec). Liczba dni z pokrywą śnieżną
wynosi 80 – 100 dni, a maksymalna grubość pokrywy przekracza 1
metr.
Na
obszarze MPN występują charakterystyczne dla Beskidu Niskiego
silne wiatry zwane dukielskimi lub rymanowskimi, szczególnie
intensywne w okresie jesienno – zimowym.
|
MAPA
PIĘTER KLIMATYCZNYCH NA TERENIE MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO
I OTULINY
69,6
KB (bajtów: 71 339) |
źródło:
Magurski Park Narodowy, dodano: 11.12.2005r. |