POŁOŻENIE
MAGURSKIEGO PARKU NARODOWEGO
Magurski
Park Narodowy objął swoimi granicami centralną - reprezentatywną
część Beskidu Niskiego największego mezoregionu polskich
Karpat.
Beskid
Niski (często również nazywany Środkowym i Średnim) to przede
wszystkim wododziałowy, graniczny łańcuch o ogólnym kierunku z
zachodu na wschód ciągnący się na przestrzeni ponad 100 km
pomiędzy doliną Kamienicy i Kotliną Sądecką a doliną Osławy
i Osławicy. Szerokość tego mezoregionu po obydwu stronach
granicy polsko - słowackiej dochodzi do 30 - 40 km.
Beskid
Niski tworzy poprzeczne obniżenie w łuku Karpaz z najniżej położoną
Przełęczą Dukielską (502 m n.p.m.) Najwyższym szczytem po
stronie polskiej jest Lackowa (997 m n.p.m.) a po stronie słowackiej
Busov (1002 m n.p.m.).
Wschodnia
granica Beskidu Niskiego jest jednocześnie fragmentem umownej
granicy dzielącej Karpaty na część zachodnią i wschodnią.
Mimo
pewnej monotonii krajobrazu na obszarze Beskidu Niskiego można
wyróżnić kilka mniejszych jednostek geomorfologicznych.
Magurski Park Narodowy leży w obrębie jednostki
geomorfologicznej określanej jako Pasma Magurskie.
|
MAGURSKI
PARK NARODOWY NA TLE KARPAT
116
KB (bajtów: 119 511) |
|
MAGURSKI
PARK NARODOWY W BESKIDZIE NISKIM
119
KB (bajtów: 122 601) |
|
JEDNOSTKI
GEOMORFOLOGICZNE NA OBSZARZE BESKIDU NISKIEGO
66,3
KB (bajtów: 67 900) |
Opracowano
na podstawie:
Kondracki
J., 1978, Karpaty, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
Kondracki
J., 1994, Geografia Polski Mezoregiony fizyczno - geograficzne,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Dylikowa
A., 1973, Geografia Polski Krainy Geograficzne, Państwowy Zakład
Wydawnictw Szkolnych, Warszawa.
źródło:
Magurski Park Narodowy, dodano: 11.12.2005r. |