|
KLIMAT
BABIOGÓRSKIEGO PARKU NARODOWEGO
Klimat
Babiej Góry kształtowany jest przez czynniki cyrkulacyjne, ukształtowanie
terenu, naturalną szatę roślinną oraz jego położenie w łuku
Karpat. Przeważa napływ wilgotnych mas powietrza polarno-morskiego
z zachodu i północnego zachodu, który miedzy innymi powoduje, iż
obszar ten, a zwłaszcza stoki północne otrzymują wysokie roczne
opady. Natomiast stoki południowe znajdują się w tzw. „cieniu
opadowym” i otrzymuje niższe opady.
Wiosną
i jesienią występują zastoiska chłodu w dnach dolin i inwersje
temperatur powietrza. Spadkom temperatury towarzyszą mgły utrzymujące
się przez wiele dni i uniemożliwiające wzrost temperatury.
Często
wieją silne i gwałtowne wiatry halne zachodnie i południowe.
Cechą
klimatu górskiego Karpat jest jego zróżnicowanie pionowe, tzn.
występują piętra klimatyczne. Wraz ze wzrostem wysokości n.p.m.
wiąże się spadek temperatury powietrza. Na tej podstawie wyróżnione
zostały w masywie Babiej Góry piętra klimatyczne. Są one obniżone
w stosunku do odpowiadających im pięter tatrzańskich. Wykształcone
piętra klimatyczne są zbieżne z występującymi tu piętrami roślinnymi.
Klimat
Pasma Babiogórskiego jest (w zakresie wysokościowym) surowszy niż
w Tatrach.
Już
w połowie października pojawia się stała pokrywa śnieżna i
utrzymuje się do końca maja. Podczas sezonu zimowego następuje
przewiewanie śniegu ze stoków południowych na północne, tworzą
się również nawisy śniegowe wzdłuż krawędzi grzbietowej. Na północnych
stokach w okresie zimowym uwalniają się lawiny śnieżne.
Występują
tu nagłe i gwałtowne załamania pogody, które są przyczyną
nieszczęśliwych wypadków, zwłaszcza w partiach szczytowych
masywu.
źródło:
Babiogórski Park Narodowy, dodano: 18.01.2006r.
|
